شرکت بایومیکس تامین کننده کلیه مواد شیمیائی با گرید HPLC، MS و آزمایشگاهی از کمپانیهای معتبر بین الملل از جمله Sigma/Merck، CDH, Scharlau و … به درخواست مشتری خواهد بود
-
محیط کشت DMEM یا Eagle Modified Dulbecco یک محیط پایه پر استفاده برای حمایت از رشد بسیاری از سلول های مختلف پستانداران است. سلولهایی که با موفقیت در DMEM کشت میشوند شامل فیبروبلاستهای اولیه، سلولهای عصبی، سلولهای گلیال، HUVECs و سلولهای عضلانی صاف و همچنین ردههای سلولی مانند HeLa، 293، Cos-7، و PC-12 هستند. DMEM حاوی 4 برابر غلظت اسیدهای آمینه و ویتامین ها نسبت به حداقل محیط ضروری Eagle است. DMEM در ابتدا با گلوکز کم (1 گرم در لیتر) و پیروات سدیم فرموله شد، اما اغلب با سطوح گلوکز بالاتر، با یا بدون پیروات سدیم استفاده میشود. DMEM حاوی پروتئین، لیپید یا فاکتورهای رشد نیست. بنابراین، DMEM نیاز به مکمل دارد، معمولاً با 10٪ سرم جنین گاو (FBS) همچنین از یک سیستم بافر بی کربنات سدیم (3.7 گرم در لیتر) استفاده می کند و بنابراین برای حفظ pH فیزیولوژیکی به محیط CO2 5-10٪ نیاز دارد.
-
آمونیم پرسولفات (APS) یک عامل اکسید کننده است که با TEMED برای کاتالیز کردن پلیمریزاسیون آکریل آمید و بیس اکریل آمید برای تهیه ژل های پلی آکریل آمید برای الکتروفورز استفاده می شود. محلول آمونیم پرسولفات برای کاربرد در ساخت ژل آکریل آمید همواره باید تازه تهیه شود به همین دلیل ویالهای APS شرکت بایومیکس حاوی پودر APS می باشد که باید پیش از استفاده در ترکیب با آب مقطر بصورت محلول در آید.
-
بافر RIPA از جمله بافرهای پر مصرف برای لیز سلولی و استخراج پروتئین است. ترکیبات این بافر علاوه بر لیز غشائ سلولی می تواند سبب تخریب غشا هسته سلولی نیز شده و سبب استخراج پروتئینهای سیتوپلاسمی و هسته ای می گردد. به کارگیری مهارکننده های پروتئازی در فرمولاسیون این بافر سبب جلوگیری از تخریب پروتئینها در اثر پروتئازهای سلولی می گردد. جهت مطالعه پروتئینهای فسفریله شده باید از بافر RIPA حاوی مهارکننده فسفاتاز استفاده گردد.
-
بافر RIPA از جمله بافرهای پر مصرف برای لیز سلولی و استخراج پروتئین است. ترکیبات این بافر علاوه بر لیز غشائ سلولی می تواند سبب تخریب غشا هسته سلولی نیز شده و سبب استخراج پروتئینهای سیتوپلاسمی و هسته ای می گردد. به کارگیری مهارکننده های پروتئازی در فرمولاسیون این بافر سبب جلوگیری از تخریب پروتئینها در اثر پروتئازهای سلولی می گردد. این محصول که مخصوص مطالعه فسفو پروتئینهاست حاوی مهارکننده فسفاتازها می باشد.
-
بافر TAE بافری حاوی مخلوطی از تریس باز، اسید استیک و EDTA است. در زیست شناسی مولکولی از آن در الکتروفورز آگارز به طور معمول برای جداسازی اسیدهای نوکلئیک مانند DNA و RNA استفاده می شود. بافر تریس استات، معمولاً در pH 8.3 حاوی EDTA است که کاتیون های دو ظرفیتی را جدا می کند. TAE ظرفیت بافر کمتری نسبت به TBE دارد و در الکتروفورزهای طولانی ممکن است خاصیت بافری خود را ازدست بدهد. اما DNA خطی و دو رشته ای در TAE سریعتر حرکت می کند.
-
در زیستشناسی مولکولی، بافرهای TBE و TAE اغلب در روشهایی که شامل اسیدهای نوکلئیک هستند استفاده میشوند که رایجترین آنها الکتروفورز است. این بافرها با شرایط بافری نسبتا بازی مناسب برای حفظ حلالیت DNA می باشند. EDTA شلاتور کاتیون های دو ظرفیتی، به ویژه منیزیم (Mg2 +) است. از آنجایی که این یون ها برای بسیاری از آنزیم ها، از جمله نوکلئازهای آلاینده، فاکتورهای کمکی ضروری هستند، نقش EDTA محافظت از اسیدهای نوکلئیک در برابر تجزیه آنزیمی است. اما از آنجایی که Mg2+ برای بسیاری از آنزیمهای مفید اصلاحکننده DNA مانند آنزیمهای محدودکننده و DNA پلیمرازها هم ضروری است، غلظت آن در بافرهای TBE یا TAE معمولاً پایین نگه داشته میشود (معمولاً در حدود 1 میلیمولار).