شرکت بایومیکس تامین کننده کلیه مواد شیمیائی با گرید HPLC، MS و آزمایشگاهی از کمپانیهای معتبر بین الملل از جمله Sigma/Merck، CDH, Scharlau و … به درخواست مشتری خواهد بود
-
آلبومین سرم گاوی (BSA یا "Fraction V") یک پروتئین سرمی است که از گاو گرفته می شود. اغلب به عنوان استاندارد غلظت پروتئین در آزمایشات استفاده می شود. این پروتئین همچنین به عنوان بلاکر در آزمایشات ایمونواسی مانند وسترن بلات و الایزا مورد استفاده واقع می شود. -
آمونیم پرسولفات (APS) یک عامل اکسید کننده است که با TEMED برای کاتالیز کردن پلیمریزاسیون آکریل آمید و بیس اکریل آمید برای تهیه ژل های پلی آکریل آمید برای الکتروفورز استفاده می شود. محلول آمونیم پرسولفات برای کاربرد در ساخت ژل آکریل آمید همواره باید تازه تهیه شود به همین دلیل ویالهای APS شرکت بایومیکس حاوی پودر APS می باشد که باید پیش از استفاده در ترکیب با آب مقطر بصورت محلول در آید.
-
محلول استاندارد پروتئین 2mg/ml . قابل استفاده برای مطالعات اندازه گیری غلظت پروتئین. این ترکیب به تنهایی یا به همراه کیتهای اندازه گیری غلظت پروتئین به روشهای برادفورد، لوری و BCA قابل عرضه می باشد. -
بافر RIPA از جمله بافرهای پر مصرف برای لیز سلولی و استخراج پروتئین است. ترکیبات این بافر علاوه بر لیز غشائ سلولی می تواند سبب تخریب غشا هسته سلولی نیز شده و سبب استخراج پروتئینهای سیتوپلاسمی و هسته ای می گردد. به کارگیری مهارکننده های پروتئازی در فرمولاسیون این بافر سبب جلوگیری از تخریب پروتئینها در اثر پروتئازهای سلولی می گردد. جهت مطالعه پروتئینهای فسفریله شده باید از بافر RIPA حاوی مهارکننده فسفاتاز استفاده گردد.
-
بافر RIPA از جمله بافرهای پر مصرف برای لیز سلولی و استخراج پروتئین است. ترکیبات این بافر علاوه بر لیز غشائ سلولی می تواند سبب تخریب غشا هسته سلولی نیز شده و سبب استخراج پروتئینهای سیتوپلاسمی و هسته ای می گردد. به کارگیری مهارکننده های پروتئازی در فرمولاسیون این بافر سبب جلوگیری از تخریب پروتئینها در اثر پروتئازهای سلولی می گردد. این محصول که مخصوص مطالعه فسفو پروتئینهاست حاوی مهارکننده فسفاتازها می باشد.
-
بافر TAE بافری حاوی مخلوطی از تریس باز، اسید استیک و EDTA است. در زیست شناسی مولکولی از آن در الکتروفورز آگارز به طور معمول برای جداسازی اسیدهای نوکلئیک مانند DNA و RNA استفاده می شود. بافر تریس استات، معمولاً در pH 8.3 حاوی EDTA است که کاتیون های دو ظرفیتی را جدا می کند. TAE ظرفیت بافر کمتری نسبت به TBE دارد و در الکتروفورزهای طولانی ممکن است خاصیت بافری خود را ازدست بدهد. اما DNA خطی و دو رشته ای در TAE سریعتر حرکت می کند.
-
در زیستشناسی مولکولی، بافرهای TBE و TAE اغلب در روشهایی که شامل اسیدهای نوکلئیک هستند استفاده میشوند که رایجترین آنها الکتروفورز است. این بافرها با شرایط بافری نسبتا بازی مناسب برای حفظ حلالیت DNA می باشند. EDTA شلاتور کاتیون های دو ظرفیتی، به ویژه منیزیم (Mg2 +) است. از آنجایی که این یون ها برای بسیاری از آنزیم ها، از جمله نوکلئازهای آلاینده، فاکتورهای کمکی ضروری هستند، نقش EDTA محافظت از اسیدهای نوکلئیک در برابر تجزیه آنزیمی است. اما از آنجایی که Mg2+ برای بسیاری از آنزیمهای مفید اصلاحکننده DNA مانند آنزیمهای محدودکننده و DNA پلیمرازها هم ضروری است، غلظت آن در بافرهای TBE یا TAE معمولاً پایین نگه داشته میشود (معمولاً در حدود 1 میلیمولار).
-
بافر TE یک بافر متداول در زیست شناسی مولکولی است، به ویژه در روش هایی که شامل DNA، cDNA یا RNA می شود. "TE" از ترکیباتی همچون Tris و EDTA تشکیل شده است که می تواند کاتیونهایی مانند Mg2+ را شلاته کند. هدف بافر TE حل شدن DNA یا RNA و در عین حال محافظت از آن در برابر تخریب است.
-
بافر تانک الکتروفورز شرایط بافری را برای انجام الکتروفورز فراهم می آورد. همچنین این بافر حاوی گلایسین هست که سبب تسهیل در حرکت پروتئینها در میدان الکتریکی می گردد
-
این بافر برای ساخت ژل جداساز (Resolving) (ژل پایین ) در الکتروفورز SDS-PAGE مورد استفاده واقع می گردد. درصد آکریل آمید و بیس آکریل آمید به کار رفته در این بافر می تواند میزان پوروسیته ژل را تحت تاثیر قرار دهد.
-
ژل بالایی در الکتروفورز SDS-PAGE را ژل فشرده ساز یا Stacking می گویند. این بافر برای ساخت ژل فشره ساز مورد استفاده واقع می شود. نقش ژل فشره ساز، فراهم آوردن شرایطی است که تمام پروتئینها در یک خط ( درست در ابتدای ژل جدا کننده) فشرده شده تا از آنجا جداسازی آنها بر مبنای حرکت در میدان الکتریکی شروع گردد.