عملکرد پروتئینها

پروتئينها بازوهای اجرایی سلول را تشکیل می دهند. به همین دلیل شناختن عملکرد و پیش از آن شناختن نوع پروتئین برای دانستن فیزیولوژی سلول ضروری به نظر می رسد.
به طورکلی می توان پروتئینها را براساس عملکردشان به گروههای زیر دسته بندی کرد.
پروتئینهای ساختاری ( Structural ): اینها پروتئینهای شکل دهنده سلول هستند. این پروتئینها مسیر حرکت مولکولها و اندامکهای داخل سلولی را تعیین می کنند.
پروتئینهای داربستی (Scaffold): این پروتئینها مانند پیچ و مهره پروتئینهای مختلف را در کنار هم قرار می دهند. عملکرد این پروتئینها برای انجام واکنشهایی که توسط کمپلکس پروتئینی انجام می شود ضروری است.
آنزیم ها ( Enzymes ): آنزیمها واکنشهای شیمیایی را در سلول کاتالیز می کنند.
پروتئینهای حمل و نقل غشایی (Membrane transport proteins ): که سبب ورود و خروج یونها و مولکولها به داخل یا خارج از سلول می شوند.
پروتئینهای تنظیمی ( Regulatory proteins ): این پروتئینها نقش مهمی در تنظیم فعالیتهای پروتئینهای دیگر یا ژنها را دارند. این دسته شامل پروتئینهای علامت دهنده ( Signaling proteins ) مانند هورمونها و رسپتورهای سلولی نیز می شود.
پروتئینهای محرک ( Motor proteins ): اینها عامل حرکت پروتئینهای دیگر ، اندامکها ، سلول و حتی کل ارگانیسم هستند.
پروتئینهای سیستم ایمنی: مانند آنتی بادیها و سایتوکاینها که در دفاع بدن و نیز اینتر اکشن فی مابین سلولهای سیستم ایمنی دخیل هستند
البته این دسته بندی بسیار کلی است و بطور جزئی تر ممکن است دسته بندیهای دیگری برای پروتئینها تصور کرد. همچنین هر پروتئین منفرد می تواند در آن واحد در بیش از یکی از این تقسیم بندی ها قرار بگیرد. مانند پروتئینهای رسپتوری که می توانند خاصیت آنزیمی هم داشته باشند.