-
الکتروفورز یک روش رایج در جداسازی بیومولکولها بر اساس بار الکتریکی و وزن مولکولی است. برای جداسازی مولکولهای پروتئینی و اسیدهای نوکلئیک می توان از روش SDS-PAGE استفاده کرد. در این روش SDS سبب پوشش حداکثری مولکولها با بار منفی می گردد. فلذا اساس جداسازی در این روش بر مبنای وزن مولکولی خواهد بود. در این روش مولکولهای اکریل آمید در یک فرایند شیمیائی به یکدیگر متصل شده و ماتریکس ژلی پلی اکریل آمید تشکیل می شود. درصد وزنی مولکولهای اکریل آمید تعیین کننده میزان خلل و فرج ژل می باشد که هر چه بیشتر باشد امکان عبور به مولکولهای کوچکتر را خواهد داد. در SDS-PAGE پروتئینها، معمولا از ژل 12 درصد برای قدم اول استفاده می شود. اما ممکن است بر حسب وزن مولکولی مورد نظر نیاز به درصدهای دیگر ژل باشد. -
کیت حاوی معرفها و بافرهای لازم برای استخراج اسیدهای نوکلئیک (RNA و DNA ) از سلول و بافت است. این کیت بر مبنای اتصال اسیدهای نوکلئیک به ستون سیلیکائی است که در مراحل بعد با استفاده از بافر الوشن بطور اختصاصی و با درجه خلوص بالا از ستون جداسازی می گردد. RNA و DNA بدست آمده با این روش از درجه خلوص بالایی برخوردار است که برای کاربردهایی همچون Real-Time PCR ایده آل می باشد. -
حساسیت روش لوری برای تغییرات از یک پروتئین به پروتئین دیگر نسبتا ثابت است. به همین دلیل به عنوان یک روش مناسب در اندازه گیری غلظت پروتئین به شمار می رود. ٌ این روش بر مبنای واکنش باند پپتیدی با فلز مس در شرایط قلیائی و تبدیل آن به Cu+ است که می تواند با معرف فولین واکنش رنگی بدهد. حساسیت این روش تا حد 0.01 mg/ml است. محدوده اندازه گیری در این روش 0.01-1 mg/ml می باشد. -
کیت اندازه گیری غلظت پروتئین به روش برادفورد یکی از کیتهای پر مصرف در آنالیز پروتئینها می باشد. این کیت در دو فرمت میکرو و استاندارد قابل انجام می باشد. برای اطلاعات بیشتر درباره کیت به بروشور کیت مراجعه گردد.
